Czym jest talent? Zarządzanie talentami to obecnie bardzo popularny temat w obszarze zarządzania. Ze względu na sytuację na rynku pracy firmy poszukują utalentowanych kandydatów, a w niektórych branżach wręcz toczy się walka o najzdolniejszych pracowników. Dlatego też rośnie zainteresowanie tym tematem wśród osób odpowiedzialnych w organizacji za kapitał ludzki. Jednym z największych dylematów związanych z obszarem zarządzania talentami jest podejście do definicji talentu.
Czy Ty w ogóle masz talent?
Istnieje wiele definicji talentu. Moje doświadczenie pokazuje, że do najpopularniejszych należy uznawanie talentu jako wrodzonych predyspozycji w wybranym obszarze działania. W tym przypadku wierzymy, że talent jest czymś wyjątkowym, z czym się rodzimy i dostępnym tylko dla wybranych. Natomiast w biznesie można spotkać inne podejście. Organizacje jako talenty traktują osoby, które posiadają kompetencje oraz motywację potrzebne do rozwoju i realizacji zamierzonych celów.
Beata Jamka w swojej książce „HR na zakręcie” porusza bardzo ciekawy obszar dotyczący zarządzania talentami w aspekcie tworzenia innowacji. Autorka mówi o podmiotowym i atrybutowym zarządzaniu talentami. W pierwszym przypadku firma koncentruje się wyłącznie na wybranych talentach, które są najcenniejsze dla organizacji i wszystkie środki przeznacza na ich rozwój. Drugie podejście zakłada, że każdy pracownik ma talent, tylko trzeba go odkryć i stworzyć warunki sprzyjające do jego wzrostu. Beata Jamka zdecydowanie opowiada się za podejściem atrybutowym, gdyż tylko w taki sposób firma jest w stanie sprostać wyzwaniom, jakie stoją obecnie przed biznesem.
Przepis na sukces
Jak wspominałam wcześniej, dominuje pogląd, że talent to cecha wrodzona. Już w szkole jesteśmy oceniani i etykietowani. Takie podejście może negatywnie wpłynąć na rozwój osobisty oraz proces uczenia się. W tym momencie warto również zwrócić uwagę na to, co o sukcesach mówią sportowcy. Zazwyczaj odpowiadają, że wybitne wyniki zawdzięczają w 95% ciężkiej pracy, w 2% talentowi, a pozostała część to kwestia szczęścia. Moim zdaniem, w takiej sytuacji warto zastanowić się, jakie czynniki wpływają na rozwój naszych zdolności.
Odpowiedź możemy znaleźć w książce Carol Dweck „Nowa psychologia biznesu”. Autorka prowadziła swoje analizy zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. W książce prezentuje wyniki badań, które mają wpływ na sukces w rozwoju osobistym. Carol Dweck odkryła, że istnieją dwa rodzaje nastawienia: na rozwój oraz na trwałość. To, w jaki sposób podchodzimy do nauki i rozwoju, determinuje nasz sukces w tym obszarze. Jeśli chcesz wiedzieć więcej na ten temat, posłuchaj naszego podcastu „Nastawienie i praktyka - obalamy mity na temat uczenia się”.
Carol Dweck jednoznacznie sprzeciwia się różnego rodzajom testom, które mają na celu ocenę zdolności kandydata. Pokazuje, że jest to niezgodne z nastawieniem na rozwój, gdyż już na początku wartościuje osobę i w pewien sposób wydaje wyrok. Autorka przywołuje wiele interesujących przykładów eksperymentów potwierdzających swoją tezę. Jednym z nich jest przypadek Garfield High School. Była to jedna z najgorszych szkół w Los Angeles, w której dzięki zmianie nastawienia nauczyciela uczniowie uczyli się rachunkowości na poziomie uniwersyteckim i zdobywali nagrody ogólnokrajowe. Tę historię opowiada też film „Wszystko albo nic”.
Podsumowując, kluczem do sukcesu w rozwoju talentów jest odpowiednie nastawienie oraz ciężka praca. Wiele najnowszych badań z zakresu neurologii pokazuje, że możemy się uczyć przez całe życie, ćwicząc regularnie określone zachowania. Każdy z nas może rozwijać dowolne kompetencje pod warunkiem, że wdroży odpowiednie techniki.
